ADRESAS: http://www.aruodai.lt/paieska2/fiksacijos.php?OId=3140&FId=5162&back=home&back=home

PAVADINIMAS: Padavimas [Akmuo su pėdomis]

DUOMENŲ TIPAS: visateksčiai duomenys

FIKSACIJOS TIPAS:
Redaguota versija

STILIUS: Šnekamoji kalba

TEKSTINIS TURINYS:
Chodzili my z mamą, nas wszystkie, wioska cała szedła do Wilii, tam człowiek jak przewoził, nazywał sia Grzegorz. On przewoził nas naprzeciw kamienia tego, nu i my pójdzim do tego kamienia w Mitkiszkach, gdzie modlili sie, kto jak umiał, i wszystkie zaraz modlili sie, litania do Matki Boskiej, to tam śpiewali Serdeczna Matko, bo kto jak umiał pieśni śpiewali.
I opowiadali tam starsze te ludzi, ichna tam, która żyli, taka kobieta przyszła i mówi: „tak, ten kamień, mówi, on cudowny, patrzajcie, tu śladek Matki Boskiej”. Prawda, tak i było, tam co mechem zarosszy – obskobali tam, już śladek tam Matki Boskiej. A tak jak trzyletniego dzieciuczka, taki niewielki. Nu i mówi, ten kamień był zabrany do młynu. Tam Młynak nazywali, kołu Sukry stał ten Młynak taki. Nu i do tego młynka, a potem odeszed pośle nocy nazad, to jego już i nie ruchali.
– Kamień sam odeszed?
– Sam kamień odeszed, wielki kamień, wie, tam kilka ton. Nu i zustawili tam, krzyż postawili kołu tego kamieniu i ogródzili ogródziczek taki, tam brzozków nasadzili. Nu i teraz brzozki widać stoją.
– A jak mówili, skąd ta stopa taka znalazła sia?
– To tak opowiadali, że ten Matki Boskiej śladek <...>. Mówi, kamień odeszed, za to Matki Boskiej ślad.
– A kiedy chodzili modlić sie, czy wiosną, czy jesienią, jak?
– Wiosną. Już nie taka była i wiosna, jaka to była pora. Łubinek kwitni, to musi w czerwcu. W czerwcu chodzili. Na Dziewiętnika, [też] jak Wielkanoc chodzi, tak i te Dziewiętnik była już później, no to chodzili, pamiętam sama, że chodzili.
– A czemu modlili sie koło kamienia, czy on pomagał jakoś?
– No to każdy chciał zdrowia, żeby Pan Bóg dałby, czy Matka Boska już, że modlili sie do Matki Boskiej, do tego śladuka. No i tam krzyż był, męka Pana Jezusa.
– Ale była jaka mowa, że on pomaga?
– Pomaga, tak. Gadali, że już tu pomagał to ut tego, to od gardła bolenia, to od nogi, to… ot tam zęby żeby nie boleli, tak.
– A może co łożyli na kamień?
– Jak przy mnie, to nic nie kładli, nie widziałam.
– Kwiatki jakie, czy co…?
– Kwiatki to tak, kwiatki kładli tam kołu kamienia, bukieciki stawili. Wianeczki tam obłoży taki <...>.

PATEIKĖJAS: Teodora Pilecka Užrašymo metu pateikėjai buvo 70 m.

FIKSUOTOJAS: Ida Stankevičiūtė

FIKSAVIMO METAI: 2005

IDENTIFIKUOTA FIKSAVIMO VIETA: Padvariai, k., Dūkštų sen., Vilniaus r. sav., Vilniaus apskr., Lietuvos Respublika

SKELBTA LEIDINYJE:
Leidinio aprašas, P. 222-223, Nr. 145
"Tautosakos darbai", 2007, t. XXXIII

SAUGOMA:
NRP (Neries regioninis parkas)

©: Parengimas Vykintas Vaitkevičius Lietuvių literatūros ir tautosakos institutas

©: Parengimas Ida Stankevičiūtė Lietuvių literatūros ir tautosakos institutas

©: Parengimas Beata Piasecka Lietuvių literatūros ir tautosakos institutas

PASTABOS: Skelbiama iš leidinio "Tautosakos darbai", 2007, t. XXXIII

Spausdinti

Atgal